Wysypisko

"Wysypisko"

niecierpliwie

szukam natchnienia

celowo zahaczam

o biografię Stalina

hitlerowski wąs

szelmowski uśmiech Benita

żydowskie dłonie

krwawiące na krzyżu

o ciemne kąty

w śmierdzących bramach

miejskich kamienic

depczę po piętach

brukowym szmatławcom

żyjącym z sensacji

brudu i nieszczęścia

przedzieram się

przez polityczne bagno

katolickie knieje

sąsiedzką zazdrość

korporacyjną zawiść

i wszędzie czarno

brudno

złośliwie

mdli mnie od krwi

wymiocin

przy wejściach do klubów

gówna i moczu

pod śmietnikami

kupuję zielony płaszcz

od handlarza starzyzną

idę do lasu

nie wracam

na wysypisko

28/01/2013

Pisane w gorączce 39,7 ;) Obrazay majaczyły pod powiekami, a pośród tego brudu, kurzu... stałam ja... czy na tym wysypisku byłam jednym z miliona śmieci? Pewnie tak. Jednak chęć ucieczki i bycia kimś wyjątkowym jest silniejsza. Wystarczy, że będę wyjątkowa dla jednej osoby, a z resztą świata poradzę sobie świetnie...

foto by Ela Rogalska :)

"Straszne, że od każdego jutra dzieli nas ciemna noc" S.J. Lec